Coffee & Jazz

Erg verrast!De hartelijke ontvangst door Rene en Peggy.Heerlijke satestarter.Daarna werden we verrast met een rijsttafel.Met een heerlijk glas wijn en mooie achtergrondmuziek hebben we een mooie avond gehad!

Peggy and René are great hosts, and the food is just great! The setting, the music, and great food makes this a hidden gem in Amsterdam!

Ongedwongen, niet opgehipt eethuis met een lekkere keuken en een markant eigenaarsechtpaar. Misschien te pikant eten voor de doorsnee gast, omdat er geen uitwijkmogelijkheid geboden wordt. Een biertje zou er toch echt goed bij passen. Er is wijn voor in de plaats. Ruime zit aan tafel, ondanks de smalle pijpenla. Wel wat gedoe met jassen. De ervaring waard.

Fantastisch eten, leuke mensen een ontzettend fijn en knus eettentje. Het eten is wel pittig, maar fascinerend genoeg té lekker om te laten staan vanwege de pittigheid. Jammer genoeg was er geen spekkoek, maar de goede service zorgde voor vervangende koek van de overkant. Erg aardig.

The Sates were very good, but the rest of the food was nothing to get excited about. Very expensive for not enough food. There is no menu, so if you don't like very spicy food, then don't go. You will not have a choice in what you get as there is no menu.

We were the only guests for most of the evening and it was quite awkward. It was quite disappointing that we were not given a menu so did not have any idea of the cost or food that was to be served. Saying that, the food did taste good - not exceptional but good, but definitely overpriced! They also did not have beer but only wine which had a hefty price tag and we still don't know what it was - we never saw the bottle - we ordered white wine but it was decanted - it was definitely 'cheap' wine but drinkable. A very expensive night out and not worth the money.

Om niet te veel kilo's kwijt te raken, gaan we jaarlijks met onze fitnessgroep uit eten. Op zoek naar weer een nieuwe ervaring, kreeg ik een tip van iemand die een recensie over Coffee and Jazz had gelezen in het NHD. Ik ging op zoek op internet en las de reviews. Duidelijk werd me dat het "speciaal" zou zijn en ik waagde de gok om voor negen personen te reserveren, onder het mom van "zelf ondervinden is de beste leermeester". In de uitnodiging vermeldde ik wat "highlights" uit de reviews, zonder de locatie bekend te maken, zodat een ieder zich een voorstelling kon maken van wat ze te wachten stond. Bij binnenkomst van "het Restaurant op z'n kop", werden we hartelijk verwelkomd door René. Kort deelde ik mijn twijfels op grond van de reviews, en uit de reactie daarop, zag ik duidelijk hoe die iemand kunnen raken als men zich niet houdt aan feitelijkheden. Uit het korte contact met René begreep ik dat hij een eigen filosofie heeft van waaruit hij werkt. Wederzijdse waardering is voor hem van belang. Zie je zijn concept niet zitten, prima! Ga ergens anders heen. Inmiddels zijn we aangeschoven en laat Peggy, na ons ook hartelijk welkom te hebben geheten, ons een schaal met Saté zien die klaar is om op de barbecue te gaan. Onder het genot van rode en witte wijn en Solé (bubbeltjes water) en met Jazz op de achtergrond, worden verhalen uitgewisseld. Vlak achter me schuiven drie mannen aan een tafeltje. Ik hoor René zeggen: "zijn jullie hier voor het eerst?" Een volmondig "ja" wordt door René beantwoord met: "en misschien voor het laatst!" Voor mij en kennelijk ook voor de mannen is het humor. Als je dat soort humor niet begrijpt, dan ben je hierbij gewaarschuwd. Achter ons wordt, bij het serveren van het hoofgerecht, een knetterend vuurwerk ontstoken en René deelt ons allen mede, dat de gasten speciaal uit Veenendaal hier naar toe zijn gekomen. Niet veel later krijgen wij ons hoofgerecht kip, Rendang, Belado, Urap en Lodeh voorgeschoteld. Ook hier vuurwerk. René vindt het "natuurlijk" goed dat op mijn verzoek "onze Wil" achter de piano plaatsneemt om een ode te brengen aan "Veenendaal". "Kom op, harder" probeert René op te zwepen, maar Wil gaat onverstoord in zijn tempo door. De stemming zit er goed in. Wij moeten onze trein halen en nemen afscheid van René en Peggy. Onze groep € 400,-- armer, maar gevoelsmatig rijker. Bijzonder dat zelfs de New York Times mooie recensies schrijf over Coffee en Jazz. Dat niet iedereen het concept kan waarderen, is maar goed ook. Dat zou uiteindelijk ten koste gaan aan de kleinschaligheid en dus intimiteit. Dat de één het eten te "spicy" vindt en de ander het juist waardeert, blijft een kwestie van smaak. Als je het geld er niet voor over hebt, oké, maar laat René en Peggy in hun waarde. Onze avond was geslaagd.

Erg gezellig, heel goede sate. Iedereen die van indonesisch eten houdt, en gewend is aan de standaard restaurants in Amsterdam, moet hier zeker een keer naartoe. Niet goedkoop...